Doop in relatie tot de Besnijdenis
Doordat christenen de Bijbel op verschillende manieren kunnen interpreteren en ook op verschillende manieren verbanden kunnen zien, staat de volgende volgorde van geloof, bekering en dopen onder druk bij de algemene christelijke Kerk. Er zijn christenen die aangeven dat de doop is in plaats van de besnijdenis gekomen.
Besnijdenis
De besnijdenis was een zichtbaar teken bij het volk Israël. God had bevolen om dit te doen. Het was een bewijs van het unieke verbond tussen God en het volk Israël. God had besloten om door dit volk Zijn Wezen te openbaren tot onderwijzing en redding van de wereld.
Daarom wordt in veel kerken de volgende volgorde toegepast:
| Volgorde van handelingen in de traditionele kerk in het kader van de doop |
| Kinderdoop als teken van het verbond tussen God en Zijn Kinderen en Kerk. |
| Belijdenis van het geloof op volwassen leeftijd. |
| Er wordt gebeden om de leiding en bijstand van de Heilige Geest. |
www.wereldreligies.com
Het is een feit dat dit ten diepste geen dopen is zoals in het Nieuwe Testament werd gedaan. De kinderdoop is geen doop dat doorgaans gebeurd door middel van onderdompeling maar meestal door besprengen. De kinderdoop is ook geen ‘bad der wedergeboorte’ dat duidt op bekering en een ommekeer. Simpelweg omdat dit op dergelijke leeftijd onmogelijk is. Op deze leeftijd kan men zich nog niet omkeren van zijn slechte weg.
In de Bijbel staat niet letterlijk dat de doop in plaats van de vroegere besnijdenis is gekomen. Er staat wel dat ‘de besnijdenis van het hart’ in de plek is gekomen voor ‘de besnijdenis van het vlees’.De besnijdenis van het hart duidt weer op de bekering van de mens. Met deze uitleg en visie is het gehele Woord in balans en staat het in de juiste context.
De besnijdenis van het vlees duidt op de vroegere besnijdenis wat werd gedaan in het Oude Testament bij de jongetjes op de achtste dag. De voorhuid werd weggesneden. Dat was een teken van Gods verbond en Gods trouw aan Zijn volk.
De achtste dag blijkt overigens de perfecte dag met de minste risico’ s. Ook blijkt het goed te zijn wat betreft de hygiëne. Het had dus geen schadelijke maar juist positieve gevolgen. Dat was niet het doel maar een positieve bijkomstigheid. Meisjes werden niet besneden. Daartoe had God geen opdracht gegeven.
Passief en Actief in Balans
Met name in de zogenaamde ‘zwaardere traditionele kerken’ kan het gevaar aanwezig zijn dat men een te passieve en afwachtende houding aanmoedigt bij haar toehoorders.
Het is waar dat ‘niemand tot God kan komen tenzij de Geest van God een mens trekt’. God is altijd de Eerste. Het is niet waar dat een mens zich niet kan bekeren. Sterker nog: een mens moet zich bekeren. Dat is de basis van de verkondiging van het Evangelie. God de Vader, de Heilige Geest, de Zoon, de discipelen en de apostelen brengen allemaal dezelfde boodschap:
Bekeert u!, want het Koninkrijk van God is nabij gekomen.
De roep tot bekering is een oproep tot actie!
De oproep tot actie is het menselijk onderdeel. Ieder mens wordt opgeroepen om de deur van zijn hart [zelf] te openen. Zo heeft God de mens geschapen. Een mens met een vrije wil en niet als een star persoon die niets kan en mag.
De Geest heeft het voorbereidende werk gedaan. De Geest heeft dit gedaan door onze voorvaderen heen, het geschreven Woord; de Bijbel, door het leven en het werk van Jezus Christus, door alle discipelen, apostelen, leraren, predikers en evangelisten. En daarnaast wil de Heilige Geest graag alle ruimte ontvangen om Zijn werk in mensenlevens te kunnen doen.
Oudsten, kerkraden, predikers en leiders worden opgeroepen om de Heilige Geest [meer] ruimte te geven. We mogen de Heilige Geest niet beperken of bedroeven. De Kerk heeft de kracht en de werking van de Heilige Geest zeer hard nodig. De Geest geeft [nieuw] leven. Elke kerk zou moeten bruisen van kracht. Het zou de wereld moeten opvallen en aan het denken moeten zetten.
De deur van je hart openen is iets waartoe ieder mens door de Geest wordt aangespoord. Op dat moment kan er twijfel toeslaan: “Kan ik dat wel?” “Kan ik volharden in die moeilijke smalle weg?”. De veroorzaker van deze twijfel is doorgaans Satan die muren probeert werpen om te voorkomen dat mensen God leren kennen. Het is vervolgens de Geest die ons aanspoort: “Nee, uit eigen kracht kun je deze weg niet gaan, maar Ik zal je helpen. Kom tot Mij als je vermoeid en belast bent en Ik zal je rust geven”.
Hierin klinkt weer de uitnodigende, vriendelijke roep van God: “Kom”. “Kom toch”…
Het is een nodigende oproep tot actie en daadkracht waarin de mens volledig betrokken is en niet buitengesloten wordt in zijn of haar keus.
Jezus als Voorbeeld
Petrus roept op om het voorbeeld van Jezus na te volgen.
Jezus is ons als voorbeeld gegeven. Daarom werd Hij ook gedoopt. Jezus was, en is zonder zonde. Jezus had geen bekering en ‘Bad der Wedergeboorte’ nodig. En dat is nu juist wat de doop laat zien. Men legt een oud leven af met al haar smet en zonde, en men staat in een nieuw leven met God op.
Johannes merkt dat op maar Jezus antwoord: “Alle gerechtigheid moet vervuld [en dus gedaan] worden”.
Jezus is het volmaakte voorbeeld. Hij was volledig gehoorzaam aan de Vader. Hij heeft de mens voorgedaan hoe we moeten dienen en moeten vergeven. Hij heeft ons laten zien hoe wij onszelf moeten opofferen om in ruil daarvoor hemelse schatten te ontvangen. Hij heeft ons laten zien hoe wij moeten bidden. Hij heeft ons voorgedaan hoe we moeten dopen. Jezus heeft ons niet geleerd om te besprenkelen. Hij heeft geleerd hoe we moeten dopen.
Dopen en besprenkelen zijn verschillende handelingen. Niet alleen het volmaakte voorbeeld van Jezus komt hierdoor onder druk te staan, maar ook het doel en betekenis van de doop staat onder druk. Het is geen doop der bekering, geen bad der wedergeboorte en geen gebed van een goed geweten. Dat zijn zaken waarin de persoonlijke menselijke geest in betrokken moet zijn, en kan en mag Bijbels gezien niet plaatsvinden in relatie tot een andere geest zoals die van een vader of moeder.
Ten diepste veroorzaakt de kinderdoop disharmonie. Het brengt niet alleen het voorbeeld van Jezus in disharmonie maar ook het zuivere Woord. De kinderdoop ontkracht als het ware de noodzakelijke oproep en daadkracht tot bekering, doop door onderdompeling en de doop in de Heilige Geest. Alleen in deze volgorde komt het doel en betekenis van de betreffende handelingen volledig tot haar recht, kracht en ontplooiing. Deze volgorde is niet om te draaien of te veranderen. De betekenis van alle handelingen verliest daardoor haar kracht en waarde.
God is genadig. In Zijn Woord zit kracht. In ons bidden en zingen zit kracht. Daarom is God nog steeds Aanwezig in onze kerken ondanks al onze fouten en tekorten.
De Kerk kan echter veel meer opleven en bloeien als zij de principes weer toepast zoals ze in de oorsprong zijn bedoeld.
Kinderlijk Geloof
De kinderdoop maakt het onnodig moeilijk. Je moet een Bijbel kenner zijn om de lijnen en verbanden te kunnen zien tussen het Oude en het Nieuwe Testament.
God heeft de Bijbel niet ingezet om het moeilijk en ingewikkeld voor ons te maken. Jezus zegt dat wij moeten geloven als de kinderen. Vraag een onbevangen kind het verschil uit te leggen tussen dopen en besprenkelen.
Vrijwel iedere leek kan de verschillen haarfijn uitleggen.
De kinderdoop heeft zoveel onrust, verwarring, tegenstrijdigheden en disharmonie veroorzaakt binnen de Algemene Kerk van Jezus Christus. Hele families liggen soms overhoop vanwege de discussies over de doop.
“Ik spring in haven als jij je laat dopen” sprak eens een moeder die elke zondag trouw naar de kerk ging toen haar zoon tot bekering kwam en zich volwassen wilde laten [over] dopen…
Waar komen deze uitspraken vandaan? Zal God iemand weigeren die zich oprecht aan Hem wil toewijden? De kans is groot dat God er helemaal niet moeilijk over doet als iemand zich nog eens wil laten ‘over te dopen’. Zijn hart is blij en verrukt als een zondaar zich bekeerd. “Ga maar onder, laat je afwassen, en sta op in nieuwheid des levens”; Het zijn acties en daden wat God en Zijn Geest alleen maar toejuichen!
Mogelijk belemmeren we juist de werking van de Geest als mensen zich willen laten [over]dopen en we er alles aan proberen te doen om dit te belemmeren. God laat geen bidder staan. Hij vergeeft elke keer weer opnieuw. Zijn goedheid is zo groot. God heeft een warm en brandend hart. Hij verlangt te ontvangen en te geven.
Er is een andere, duistere kant. Het is Satan. Hij is degene die roept: “Wacht!” “Doe het niet!”. Hij is degene die ‘zijn prooi’ niet wil verliezen. Hij is degene die er alles aan doet om geestelijke groei in het leven van de christen te belemmeren.
Maar de Geest en de Bruidegom roepen en nodigen! “Kom”, “Bekeer je, laat je dopen in water en in de Heilige Geest, en je zult nieuw leven van Mij ontvangen!”.
De schrijver heeft zeer vaak de kracht gezien van de zogenaamde ‘overdoop’. Je ziet heel vaak nieuwe kracht, vreugde en zalving het leven van de gelovige doorstromen. De ‘overdoop’ gaat vaak gepaard met krachtige en indrukwekkende getuigenissen waarvan men weet, ziet en ervaart: “Dit is niet het werk van mensen. Mensen schieten hierin tekort. Dit is de Geest van God die redt en bevrijdt”.
Samenvatting Doop en Besnijdenis
Niet de doop maar de bekering is in de plek gekomen van de besnijdenis. Dat komt overeen met de lijn van het Nieuwe Testament:
| Volgorde handelingen in het Nieuwe Testament in het kader van de doop |
| 1. Besnijdenis van het hart [= geloof]. |
| 2. Bekering en wedergeboorte. |
| 3. Doop in water en de doop in de Heilige Geest. |
www.wereldreligies.com
Huisgezinnen die werden Gedoopt
Er staat niet letterlijk in de Bijbel dat kinderen gedoopt of besprenkelt moeten worden. In een paar verhalen wordt gesproken over huisgezinnen die werden gedoopt. Men gaat er soms vanuit dat hier ook kinderen bij waren maar zeker is dit niet. Ook de leeftijden worden daarin niet genoemd.
Er staat in de Bijbel wel een voorbeeld van een situatie waarin een gelovige met een ongelovig iemand trouwt en waar kinderen uit voort komen. Kinderen zijn dan geheiligd in de gelovige ouder.
Kinderen Geheiligd in de Ouders
De Bijbel zegt dan dat deze kinderen geheiligd [afgezonderd] zijn door de gelovige ouder. Op deze wijze worden kinderen van gelovige ouders automatisch apart gezet en ingelijfd tot het volk van God.
Daarom geven andere kerken er de voorkeur aan om kinderen alleen een zegen mee te geven en om geen kinderen te besprenkelen.
Deze kerken wachten dat de kinderen zijn opgegroeid tot een leeftijd waarop ze zelf, samen met God, een bewuste keuze kunnen maken.
Een Stap die Impact heeft
Nee zeggen tegen de verleidingen van de wereld en bewust kiezen voor een leven met God. Dat is een keuze welke grote gevolgen heeft.
Je moet je kruis op je durven nemen en samen met God de weg durven te gaan. Op deze wijze komt de diepste kern en kracht van de doop tot uiting.
Het is een openbaar getuigenis aan God en aan de mensen.
Het is een symbool en zichtbaar teken van de radicale ommekeer en daad van bekering van de gelovige. Vermoedelijk is deze doop ook van grote betekenis in de geestelijke wereld. Christenen ervaren vaak heel veel strijd rondom deze doop. Vaak is dit door een verschil van inzichten en overtuigingen.
Een feit is ook dat veel christenen een doorbraak ervaren als ze zich laten dopen of laten overdopen.
Overdopen
Het woord ‘overdoop’ komt in kerkelijke kringen voor in relatie tot de kinder- en volwassendoop. Als kinderen op jonge leeftijd zijn besprenkeld of zijn gedoopt en zij laten zich op volwassen leeftijd opnieuw dopen, dan spreekt men van een overdoop.
Dat geeft doorgaans veel wrijving onder christenen. Er is vaak onbegrip door het verschil van inzichten.
Handelingen 19 gaat over een doop bij volwassenen die voor de tweede keer plaatsvindt.
Respect
Waardering en respect zijn waarden die God zeer hoog acht. Ondanks de verschillen zijn we geroepen om goed met elkaar om te gaan. Ook in het kader van de kinder of volwassen doop.
Veracht elkaar niet. Veroordeel elkaar niet. Vermijdt zinloze discussies. Heb elkaar lief en bid voor elkaar.
Soms doen we bepaalde handelingen met de beste bedoelingen, inzichten en intenties en blijkt het achteraf dat we er flink naast zitten. God geeft ons een bepaalde speelruimte. Daarvoor heeft Hij ons mens gemaakt en geen robot.
Er is altijd een weg terug. En vooral in de genadetijd waarin we nog leven.
Het Evangelie is en blijft de Boodschap van Hoop en Leven!
